Non é un adeus... ¡é un ata pronto!

¡Ola navegantes!

Supoñemos que estariades preocupadas e preocupados xa que levamos dúas semanas totalmente desaparecidas. ¡Que non cunda o pánico! ¡Non nos pasou nada! Pero os netos comezan a finalizar as súas clases, as súas actividades... e tocounos deixar un pouco de lado ó mundo virtual, e tamén a vós. 

O verán comeza e, con el, rematan as nosas reunións. Por falta de tempo e incompatibilidade de horarios imos ter que pospoñer os nosos encontros ata o ano que vén, ou mellor dito, ata o curso que vén. En setembro-outubro voltaremos con todos vós para mostrarvos todo o que imos aprendendo e tamén para ensinarvos cousiñas que igual non coñecedes: algunha manualidade chula, unha receita súper incrible coa que deixaredes ós vosos achegados coa boca aberta ou algún día mundial curioso e sorprendente. 

Antes de acabar, queremos darvos as GRACIAS a todos aqueles que nos seguides semana tras semana e que estades pendentes das nosas publicacións. Tamén queremos darlle as GRACIAS a aquelas personas que nalgún momento nos leron. GRACIAS, ademáis, ós que fostes tan riquiños como para compartir as cousas que escribiamos nas vosas contas das diferentes redes sociais. Por último, pero non por iso menos importante, GRACIAS ás rapazas que nos acompañaron semanalmente nas nosas reunións. Sabedes que sen vós nada disto sería posible, así que MOITAS GRACIAS. 

Como comezamos a poñernos un pouco sensiblonas damos por finalizado o noso artigo, que pon o punto e aparte da nosa andaina bloggera. Se nalgún momento durante este periodo vacacional nos reunimos, ¡non dubidedes en que volo faremos saber! 

O dito... 
¡ATA O PRÓXIMO OUTONO! 
¡Disfrutade do verán!

¡Deica pronto 'netiños'! 

Primeiros Auxilios Domésticos II

¡Ola navegantes!

No pasado artigo falamos da conducta que debiamos ter nos primeiros auxilios. Nesta segunda parte imos a explicarvos que facer (ou non facer) ante certas situacións que poden ocorrer na vida diaria, a calquera de nós. 

Comezaremos cós CORTES E FERIDAS. Cando teñamos calquera tipo de corte ou ferida, o que debemos facer é lavar dita ferida con auga e xabón ou con soro. Unha vez ben lavada, debemos botar un desinfectante iodado, que deixará a ferida totalmente limpa de bacterias e virus. Xa por último, taparemos a ferida cunha gasa estéril (ou tiritas). É importante que os cortes e as feridas sexan tapadas xa que se non tódalas bacterias que haxa no exterior poden infectalas. 

Cando sufrimos un GOLPE OU CAÍDA debemos manter en repouso a zona afectada, non movela e aplicarlle frío de maneira intermitente (para non sufrir queimaduras). Ademáis, se a persoa que sufriu o golpe ou a caída manifesta un dolor acusado nunha zona en concreto ou vemos algún tipo de deformidade evidente na mesma, non debemos forzala a moverse nin a poñerse de pé. Se a zona afectada foi a cabeza e a persoa que sufriu o golpe sangra polo oído, ten vómitos ou perde o coñecemento, debemos chamar rapidamente ó 112 (teléfono de emerxencias) xa que é posible que esa persoa se atope en situación de risco persoal e necesita asistencia média profesional.

¿Quen non sufriu un ATRAGOAMENTO mentras comía? Pois é importante que nunca se lle dean palmadas na espalda a alguén que está sufrindo un atragoamento e está tusindo, xa que esta acción podería empeorar a situación. 

Se a persoa está tusindo e pode respirar e medianamente falar, é importante animala a que siga respirando con forza. Se notamos que lle costa respirar, debemos realizar a Maniobra de Heimlich:

• Adultos: rodeamos á persoa cós brazos arredor do peito, poñemos unha man pechada, nun puño, xusto por encima do ombligo (onde se sitúa "a boca" do estómago) e colocamos a outra por encima desa. Unha vez tomada esta posición, realizamos cinco compresións rápidas e vigorosas, hacia arriba e hacia adentro. 
• Nenos: realízase da mesma maneira que para un adulto só exercendo menos forza.
• Bebés: debemos colocalo boca abaixo, apoialo sobre as nosas rodillas ou sobre o noso antebrazocoa e coa cabeza lixeiramente máis baixa que o corpo. Unha vez colocado, hai que darlle cinco palmadas fortes e rápidas na espalda, á altura dos hombros, có talón da man.
• Automaniobra: se temos que realizar a Maniobra de Heimlich en nós mesmos, colocamos o puño por encima do ombligo e sostémolo coa outra man. Unha vez feito isto, inclinámosnos sobre a esquina dunha mesa, por exemplo, e levamos o puño hacia nós con forza, presionando hacia arriba.

Fuente: Clínica Las Condes (05/06/2014)

Se antes falabamos dos cortes, agora tócalle o turno ás HEMORRAXIAS. O primeiro de todo que debemos facer é, coma sempre, tranquilizar ó ferido e manter a calma. Mentras se realiza esta labor, túmbase ó ferido no chan, cúbrese a ferida con gasas ou un pano limpo e presiónase firmemente. Se o elemento có que estamos tapando a ferida se empapa de sangue, poñemos máis encima dese (nunca debemos retiralo porque é importante que non deixemos de presionar). Evidentemente, se a hemorraxia non para chamaremos ó 112. Se a hemorraxia se produce no nariz, apresaremos o nariz cós dedos. Se a hemorraxia se produce no oído, chamaremos de inmediato ó 112. 

Xa para rematar, no fogar son moi frecuentes as QUEIMADURAS, por parte dos adultos sobre todo; e as INTOXICACIÓNS, máis por parte dos nenos. No primeiro caso debemos aplicarlle frío á zona afectada e, no segundo, debemos chamar ó 112 e se hai que acudir ó hospital, débese levar toda a información do producto.

Esperamos que vos gustase a teoría, aínda que desexamos que non teñades que poñela en práctica.

¡Deica pronto 'netiños'!

Primeiros Auxilios Domésticos I

¡Ola navegantes!

Estrenamos novo mes e, con el, tamén entrada no noso querido blog. Se hai un par de semanas falamos da economía doméstica, hoxe imos a falar dos PRIMEIROS AUXILIOS NO FOGAR. Están a ensinarnos moitas cousas sobre o que se debe facer en distintas situacións e nós querémolo expoñer aquí. Así imos facendo memoria, para que non se nos olviden e, ademais, igual vós aprendedes algún truco que quizáis non sabiades e que algún día igual vos serve de axuda (aínda que esperamos que non teñades que aplicalos. Iso sería bo sinal...).

Para comezar, cada un de nós deberíamos ter nas nosas casas un botiquín de primeiros auxilios que conteña: esparadrapo, gasas, tiritas, vendas, tesoiras (de punta redondeada), antiséptico, guantes, suero e unhas pinzas. Estes son algúns dos elementos que deberían estar no interior do botiquín, o cal, debe estar situado nun lugar que sexa accesible e que tódolos habitantes do fogar coñezan.

Os grupos más propensos a ter accidentes domésticos somos nós, avoas e avós, os nenos pequenos e tamén as mulleres (non fai falta explicar o por que, ¿verdade?). Pero ninguén está exento de sufrilo, así que cando este sucede, debemos manter unha actitude serena e tranquila. Debemos ter o que se coñece como conducta PAS:

• Protexer o lugar: revisar o sitio donde sucedeu o accidente.
• Avisar: segundo a gravidade do accidente, podemos chamar a alguén que estea na casa, a un veciño, ó 112...
• Socorrer: axudar ó ferido a manter a calma e intentar curalo, se está nas nosas mans.

Por exemplo, se caeu un libro dunha balda dunha estantería. Primeiro hai que asegurarse de que o resto dos libros non vaian caer, revisar que a balda estea ben suxeita... Segundo a gravidade, chamar a unha persoa ou outra. En base á ferida causada, pois cúrase ó accidentado có botiquín que deberiamos ter na casa ou se leva ó ferido ó hospital. 

Pero como "vale máis previr que curar", o que debemos facer é intentar previr o accidente a través da conducta coñecida como AVA:

• Advertir o risco.
• Valorar eses posibles perigos.
• Adoptar unha actitude segura.

Por exemplo se poñemos unha pota ó lume e temos nenos, debemos ser conscientes do perigo que isto ten. Unha vez que advertimos o risco, debemos valorar o que pode pasar: que o neno se poida queimar, ben có mango, có lume do propio hornillo, que se lle caia o contido da pota encima... Por último, adoptar unha actitude segura, que neste caso sería cambiar a pota de hornillo ou poñer o mango hacia dentro e non hacia fóra, para que o neno non teña posibilidade de agarrala. 

Para non aburrirvos moito, imos rematar aquí esta primeira parte. A segunda virá na próxima entrega do blog. Non deixedes de estar atentos, ¡que vos pode resultar realmente útil!

¡Deica pronto 'netiños'!

Ata o corenta de maio, non quítelo saio

¡Ola navegantes!

O sol de hai dúas semanas abandonounos definitivamente e non sabemos cando vai volver. Como imos ter que volver a hibernar, hoxe imos a deixarvos unha receita (moi sinxela de facer) para que non vos aburrades na casa os días de choiva.

Cada unha de nós propuxo o seu postre favorito e entre todas eliximos a que máis nos gustou. O elixido foi o BROWNIE e os motivos que nos levaron a escoller esta receita como a gañadora foron varios: sinxela de facer, apenas se necesitan electrodomésticos, os ingredientes son fáciles de atopar, leva chocolate... Pero a gran razón para elixila foi o argumento que nos deu a súa autora: ela elixiu esta receita porque lla ensinara unha das súas netas. 

Os ingredientes que necesitamos para facer o BROWNIE (ou biscoito, que é máis fácil de escribir e pronunciar) son os seguintes:

• Chocolate (150 gramos aprox.)
• Leite (4 cucharadas)
• Mantequilla (uns 125 gramos)
• Azúcar (tamén sobre 125 gramos)
• Fariña (con 100 gramos chega)
• Medio sobre de levadura 
• Avellanas (50 gramos son máis que suficientes)
• Ovos (3)

Os pasos para facer o BROWNIE son poucos e moi fáciles. Antes de comezar a explicación, dicirvos que para esta receita só necesitades un microondas.

• Paso 1: o que temos que facer primeiramente é fundir o chocolate coa mantequilla no microondas. Haino que facer coa menor potencia posible, durante un par de minutos. Cando vexades que ambos ingredientes están fundidos, só os hai que retirar, mezclar e reservar.
• Paso 2: hai que bater os ovos e, unha vez feito isto, engádeselle o azúcar, o leite e mailo medio sobre de levadura.
• Paso 3: cando teñamos todo batido, engádeselle a mezcla de chocolate e matequilla (sen que esta estea moi quente) e mézclase todo.
• Paso 4: cando a mestura estea máis ou menos uniforme, debemos ir engadindo a fariña pouco a pouco. Podemos remover cunha utensilio coñecido como "lingua" para que se incorpore todo ben.
• Paso 5: untar o molde (especial para microondas) con mantequilla e espolvorealo con fariña. Desta maneira conseguiremos que o brownie non se pegue ó molde.
• Paso 6: poñemos os trozos de avellanas no molde xa engrasado e vertemos a mezcla anteriormente feita.
• Paso 7: introducilo no microondas a uns 800 w. ou a máxima potencia, durante uns cinco minutos.

¡¡¡BROWNIE PREPARADO!!!

Como xa dixemos é unha receita ben doada e podémola facer cós nosos netos máis peques porque non hai risco de que se queimen có lume da cociña ou có forno. 

Se vos animades a facelo, enviádenos fotos e as vosas opinións.

¡Deica pronto 'netiños'!